Ffeindiais fy hun gyda gweddill y teulu mewn parti dolig i gwn heno (mae'n swnio'n rhyfedd dwi'n gwybod, ond dyna ni!), lle ces i gyfle annisgwyliadwy i siarad Cymraeg.
Roedd beirniad y noson, a chymydog Erica (dynes sy'n rhedeg dosbarthiadau hyfforddi cwn yn yr ardal hon) yn gymraes o Borthaethwy yn wreiddiol, er bod hi wedi byw yng Nghilgwri ers flynyddoedd maith. Adnabodd fy gnwraig ei hacen a dweud y gwir, pan daeth hi rownd yn sbio ar y cwn er mwyn dewis un ar gyfer un o'r cystadleuthau, ond pan mi soniodd Jill wrtha i mi ddwedais 'I don't think that's a Welsh accent'. Ta waeth, tua diwedd y noson dyma fi'n golchi pwyllyn ar y llawr newydd ei creu gan y ci pan sylwais i Jill yn sgwrsio gyda'r beirniad. Cyn bo hir ges i alwad draw i ymuno â'r sgwrs lle dysgais ddynes o Ynys Môn oedd hi. "Ydych chi'n siarad Cymraeg" meddai i, "wrth cwrs" meddai hi, wrth wneud i mi deimlo braidd yn dwp am ofyn! Doedd dim ots, wedi i mi esbonio didordeb fi yn yr iaith, er fawr syndod iddi hi, mi aethon ni ymlaen yn y Gymraeg. Y peth anhygoel yw, dim ond rownd y cornel o'n ti ni ydy hi'n byw.
Gyda llaw, enillodd Layla'r ci cwpl o wobrau nadoligaidd, felly cafodd pawb noson diddorol er eithaf swreal.....
1 comment:
Byd bach wir! Llongyfarchiadau i ti a Layla am y gystadleuaeth.
Post a Comment